Na samo nekoliko kilometara od centra Krupnja nalazi se crkveni kompleks, park Dobri potok, mesto u kome kako kažu meštani dobrota godinama protiče, ali nikada ne otiče. Direktor Turističko – sportske organizacije opštine Krupanj (TSOOK) Mladen Stefanović ističe da je ovaj park biser pravoslavlja i ponude verskog turizma ovog kraja.
– Krupanj ima izuzetno bogatu ponudu verskog turizma, koju čine dva manastira i 13 crkava, u okviru kojeg se nalazi i Dobri potok, mesto koje predstavlja oazu mira, vere i lepote – započinje putovanje kroz priču direktor TSOOK Mladen Stefanović.
Ovaj jedinstveni duhovno-kulturni centar podignut je zalaganjem sveštenika protojereja – stavrofora Aleksandra Đurđeva. U svom sastavu, crkveni park ima crkvu posvećenu uspenju presvete Bogorodice, pet muzeja, veliku binu, kapelu svetog velikomučenika Prokopija uklesanu u stenu pod zemljom, nekoliko spomen ploča i obeležja, ali i Staro groblje sa autentičnim spomenicima od ovdašnje sige i krečnjaka u obliku alatki koje su davni preci koristili.
Na ulasku u ovaj kompleks postoje dve kapije pokrivene šindrom. Pored velike i male kapije stoje po tri krsta i po obostrana ikona ispod nastrešnice. Ispred male, koja je odmah do hrama, su dve ploče, jedna je postavljena u spomen knjazu srpskom Milošu Obrenoviću, koji je prisjedinio Krupanj i Rađevinu Kneževini Srbiji 1834. godine, a na drugoj ploči predstavljen je istorijat crkve.
U donjem nivou parka nalazi se niz malih drvenih brvnara u kojima su smešteni muzeji i velika bina na kojoj se tradicionalno održava Petrovdanski sabor i manifestacija „Nadmetanje za dukat“. Više od 100 godina svakog 12. jula, na Petrovdan, okupljaju se Rađevci, i mladi i stari, koji se u kolo hvataju, a koje neretko zna da traje i po dva sata. Na kraju igre dodeljuju se nagrade najboljima, najizdržljivijoj devojci i momku. Ovu manifestaciju pokrenuo je prvi počasni građanin Krupnja Petar Radojlović na Kapetanovoj vodi.
Što se tiče muzeja, Dobri potok se može itekako pohvaliti bogatom ponudom. Tu su muzeji lova u Rađevini, pčelarstva, Muzej svetosavske dece, starih zanata i Muzej enterijera s prelaska iz 19. na 20. vek.
– Najveći od svih je upravo Muzej enterijera u kojem se može videti kako je nekad živela jedna rađevska građanska i seoska porodica, ali i porodica iz vremena turske vlasti – objašnjava Stefanović.
Svaki kutak ovog prostora ispunjen je autentičnim eksponatima koji datiraju iz vremena s kraja 19. i početka 20. veka. Samo li provirite u ove prostorije ispunjene starim nameštajem, klavirom, nameštenom trpezarijom i spavaćim sobama osetićete duh starih vremena, u kojim su živele naše prabake i pradeke. Tu je i nameštena soba iz vremena turske vladavine, koja na originalan način prikazuje sve ono što smo do sada imali prilike da vidimo u pojedinim televizijskim serijama.
U samom parku nalazi se i česma posvećena braći Jugović, najmlađem i najstarijem bratu, Vlajku i Damjanu.
– Tu su i dve podzemne kapele koje se nalaze u nekadašnjim rudarskim oknima, kao i eksterijer jednog seoskog domaćinstva s kraja 19. i početka 20. veka – dodaje direktor TSSOK.
Nedaleko odavde, na samoj granici sa opštinom Ljubovija nalazi se Soko grad, utvrđenje koje po rečima našeg sagovornika najverovatnije datira iz perioda rimske vladavine.
– Veruje se da je u vreme srednjovekovne države Soko grad bio utvrđenje despota Stefana Lazarevića, a zatim i njegovog naslednika despota Đurađa Brankovića. Dolaskom Turaka na ove prostore ovo utvrđenje prelazi u ruke Osmanlija. U tom periodu nosila je jedan veoma interesantan nadimak, „Sultanova nevesta“, čime je pokazala koliko im je ona bila bitna i koliko je bila neosvojiva – kaže naš sagovornik.
Mnogi pokušaji austrougarske, ali i srpske ustaničke vojske da osvoje tvrđavu završili su se neuspehom. Tek po naređenju kneza Mihajla Obrenovića, načelnik Rađevskog sreza Petar Radojlović podiže tvrđavu u vazduh kako bi sprečio povratak Turaka. Početkom ove godine, u crkvi u podnožju Soko grada sahranjen je blaženopočivši episkop šabački Lavrentije. Manastir sveti Nikolaj srpski zadužbina je episkopa Lavrentija.
Lj.Marković