U četvrtak, 19. septembra/2. oktobra 2025. godine, u porti hrama Prenosa moštiju svetog velikomučenika Georgija u Ratkovu, liturgijski je proslavljen Patron Eparhije bačke – praznik Prenosa moštiju svetog Irineja, episkopa bačkog, ispovednika vere, i svetih mučenika bačkih.
Na svetoj arhijerejskoj Liturgiji načalstvovao je Njegovo Preosveštenstvo Episkop valjevski gospodin Isihije, a sasluživali su Visokopreosvećeni Mitropolit bački gospodin dr Irinej, Preosvećena gospoda episkopi osečkopoljski i baranjski Heruvim, šabački Jerotej, mohački Damaskin, sveštenici i đakoni Eparhije bačke. Tokom malog vhoda na svetoj Liturgiji, Visokopreosvećeni vladika Irinej je odlikovao pravom nošenja naprsnog krsta protojereje Miroslava Milića i Srđana Perića.
Posle pročitanog jevanđelskog začala, Njegovo Visokopreosveštenstvo Mitropolit bački g. Irinej je proizneo besedu o smislu stradanja koje su podneli sveti mučenici bački, u kojoj je, između ostalog, rekao: „Kao što čusmo danas u svetom Jevanđelju, gde je reč o stradanjima i o Krstu Hristovom, i kao što čusmo reč Božju iz Poslanica apostola Pavla, gde se govori o Gospodu Hristu kao večnom Prvosvešteniku Crkve Njegove, Bogočoveku Koji je prineo Sebe na žrtvu za život i spasenje sveta i Kojega je Gospod proslavio, najpre kroz Njegovo stradanje, a potom kroz Njegovo slavno Vaskrsenje, pobedom nad smrću i kroz Njegovo živo, delotvorno, čudotvorno i spasonosno prisustvo među nama i u nama u Crkvi Njegovoj do kraja sveta i veka, tamo se kaže: Takav nam trebaše arhijerej ili prvosveštenik, svet, čist, slobodan od greha, odvojen od grešnika. Te reči, koje prvobitno govore o Gospodu Hristu, primenjuju se i na one episkope Njegove Crkve koji su svojim životom i svojim podvigom posvedočili i proslavili Hrista Gospoda. One mogu da se primene i na ličnost svetog Vladike Irineja. On je bio ne samo pravi monah, podvižnik, asket, duhovan čovek, čovek molitve. Bio je i veliki bogoslov Crkve, znalac Svetoga Pisma, tumač Svetoga Pisma, znalac drevnih jezika na kojima je pisano Sveto Pismo, jevrejskog i grčkog i mnogih drugih. Isto tako, veliki dobrotvor naroda svoje eparhije, najpre u Timočkoj, gde je najpre bio episkop, a zatim ovde u Bačkoj, gde je proveo najviše godina svog službovanja – trideset tri godine. O svetim mučenicima i sveštenomučenicima ne treba posebno govoriti, jer je mučenički podvig, mučeničko stradanje, najveći izraz vernosti Bogu i Crkvi Božjoj. Sâm Gospod kaže da nema veće ljubavi od ove da neko položi život svoj za bližnje svoje. A oni su upravo to činili. To čine i oni koji danas stradaju za našu svetu veru.ˮ
Po završetku bogosluženja, mitropolit Irinej je svima sabranima još jedamput čestitao praznik, a vernicima iz Ratkova je čestitao jubilej – dvesta pedeset godina hrama Prenosa moštiju svetog velikomučenika Georgija. Potom je Episkop valjevski g. Isihije zablagodario Mitropolitu bačkom na gostoprimstvu.
Svetoj arhijerejskoj Liturgiji su prisustvovali: g. Miroslav Ilić, pomoćnik Pokrajinskog sekretara za kulturu, informisanje i odnose sa verskim zajednicama, gospođa Isidora Đaković, predsednica Opštine Odžaci sa saradnicima, Jakob Pfajfer, župnik odžački i apatinski, i mnogobrojni verni narod Eparhije bačke.
Na svetoj Liturgiji su pojali članovi hora Škole crkvenog pojanja „Sveti Jovan Damaskinˮ pri Crkvenoj opštini novosadskoj, kojim je dirigovao đakon dr Vladimir Antić, docent Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu.
Posle svete Liturgije, poklonici iz Stapara pohodili su manastir Bođane i na posletku se okrepili u restoranu na jezeru Provali.
